ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΒΗΜΑΤΑ…!

Δεν περίμενα ότι θα ήταν τόσο δύσκολο να ξεκινήσω να γράφω τις πρώτες σειρές του πρώτου μου κειμένου σε αυτό το blog. Κάθομαι μπροστά στον υπολογιστή κοιτάζοντας τον κέρσορα που αναβοσβήνει αγχωτικά και προσπαθώ να σκεφτώ τον καλύτερο τρόπο να σας πω τι σκέφτομαι να κάνω σε αυτόν τον ιστότοπο.Η Ελένη-μια φίλη μου-έχει μπει στο δωμάτιο δυο-τρεις φορές. «Ξεκίνα επιτέλους να γράφεις! Είσαι μισή ώρα πάνω από το πληκτρολόγιο και έχεις γράψει τρεις σειρές…!». Όταν της λέω ότι έχω κολλήσει μου λέει: «Να,πες ότι θα γράφεις ιστορίες από το ημερολόγιο μιας παρέας». Ο φίλος μου,ο Δημήτρης,φωνάζει: «Έλα,μην το κρύβεις..! Πες ότι θα χρησιμοποιήσεις την παρέα σου,τους ίδιους σου τους κολλητούς, σαν πειραματόζωα για να βγάλετε εσύ και οι φίλοι σου από το Blog συμπεράσματα για ό,τι σας απασχολεί!».

 «Δεν ξέρω για σένα,αλλά εγώ είμαι έτοιμη να θυσιαστώ για χάρη του κοινού καλού! Ξέρεις πόσους ανθρώπους θα γλιτώσουμε από άδικο κόπο και χρόνο αν μοιραστούμε ό,τι μπορούμε από αυτά που μας συμβαίνουν κάθε μέρα…;» λέει η Ελένη.

Και ναι,αυτά ακριβώς θα κάνω σε αυτό το blog!Μέσα από τις εμπειρίες και τις απόψεις,τις δικές μου,των φίλων μου,των γνωστών μου και μέσα από τα δικά σας σχόλια ελπίζω να βγάλουμε συμπεράσματα για καθημερινά,απλά και σύνθετα θέματα.Ακόμα και να μη βγάλουμε συμπεράσματα,τουλάχιστον θα το βγάλουμε από μέσα μας!

«Μαρίνα,πρέπει να φύγουμε επιτέλους! Έλα!»

Θα βγούμε!Ευκαιρία να μαζέψω ιδέες για το πρώτο μου θέμα...!